«سلام فرمانده» نام سرودی است که به ابتکار یکی از مداحان به نام آقای ابوذر روحی از لنگرود گیلان و مسئول قرارگاه فرهنگی «هیات منتظران» تدوین شده است. این سرود با تبلیغات و استقبال خاص یک جناح فکری روبرو شده و توسط نهادهایی به سرعت در مدارس و فضاهای عمومی مثل برج میلاد، استادیوم آزادی در تهران و دیگر اماکن عمومی؛ به اجرا در می آید!! برای این منظور در سطح وسیعی برای حفظ سرود و تمرینات جدی برای اجرا، توسط برخی از مدارس و دانش‌آموزان تلاش می‌شود!!
من با بزرگ داشتن منطقی بزرگان و تعظیم در برابر آن‌ها مشکلی ندارم، این می‌تواند تا حدودی سازنده باشد. اما ملاحظاتی در مورد «سرود موزیکال سلام فرمانده»: ما اخلاقاً مجاز نیستیم از احساسات پاک کودکان و یا از مجموعه معنوی ارزشمند دینی، برای تعلیمات آخرالزمانی، جهادی و برای خوانشی افراطی از مذهب بهره‌برداری سیاسی کنیم.
انقیادطلبی عادت شده و خود آموخته، همانند نظام تربیتی جوچه در کره شمالی و نازیسم اروپائی، در شرایطی که مردمان ما به شکل تاریخی با سپهسالار پروری خو کرده‌اند و حاصل آن جز استبداد سیاسی و انحصار فرهنگی و توسعه نایافتگی چیزی نبوده است؛ شایسته نیست چنین رویکردهایی در مجامع عمومی و یا در مدارس آموزش و پرورش رسمی کشورتبلیغ و ترویج شوند.
ما اخلاقاً مجاز نیستیم، مطالب سست بنیاد و غیر مفید را به نام دین و مذهب برای کودکان بزرگ کنیم. وقتی بعد از مدتی کودک ما رشد پیدا کرد و تحقیق کرد و دید قدسیت و روایت گفتارها و مکان‌هایی اسناد معتبری ندارد! یا وقتی دانش‌آموز دانست که در دنیای امروز، جهاد دائمی مورد تأکید سرود، راه نجات نیست! و اتکاء به قدرت نرم منشاء واقعی اقتدار ملی است؛ در آن صورت البته تردید و سرخوردگی عمیقی از همه آموزه‌ها پیدا می‌کند و نسبت به حقانیت دین و روایی این رفتارها در سیستم تربیتی آموزش و پرورش کاملاً مقاوم و ناباور می‌شود.
ای کاش این دسته از خلاقیت‌ها و نوآوری‌ها در جهت کاهش مرارت مردمان این سرزمین و در جهت امیدآفرینی و تشویق به کار و تلاش و برای ایجاد انگیزه‌های بزرگ برای حرکت عمومی به سمت توسعه پایدار به کار گرفته می‌شد. ای کاش این دسته از خلاقیت‌ها و نوآوری‌ها در جهت خلق نشاط و اخلاق و استواری پایداری صلح در دنیا و ایران می‌بود و نه تأکید مؤکد بر تداوم روند جاری!! به راستی چرا به جای تأکید بر امور انتزاعی بر واقعیت‌ها و عینیت زندگی مردم ورود پیدا نمی‌کنیم؟ چرا از فقر و فاقه گفته نمی‌شود؟ چرا از بی‌عدالتی‌ها و از جا ماندگان از تحصیل، از جاماندگان از شرافت و از محروم‌شدگان از آزادی و توسعه خبری نیست؟ یقیناً برای ارباب فریب، خواب‌زدگی مخاطبین می‌تواند بزرگترین بشارت باشد. اما…. هرگز چنین مباد!!
استفاده ابزاری از امام زمان و انتظار به نفع هیچ کس نیست و با معیارهای پایه دینی و اخلاقی مغایرت دارد. در خصوص تأکیدات فراوان صدا و سیما و برخی از مداحان از جمله سرود سلام فرمانده، مضمون سخن آن بزرگ مرد وارسته آیت الله العظمی بروجردی را تکرار می‌کنم که در پیامی به کسانی که زیاد از امام زمان سخن می‌گفتند! فرموده بود: «دست از این کارها و حرف‌ها بردارید و بگذارید این بقچه سر بسته بماند»!! به نظر می‌رسد آنچه جریان دارد و برخی از نهادهای فرهنگی دانسته یا نادانسته بدان سو روانند، همان خط انشقاق و افتراق با استفاده از ظرفیت‌های دین حنیف از یک سو و خط خرافه‌پراکنی و مخدوش‌سازی پیام‌های اصیل دین از دیگر سو است.
آخرین نکته آن که، در شرایط قطبی شده تعلیم و تربیت و دانش‌آموزان مدارس؛ به نفع نوخواهی، چنین رفتارهایی واکنش‌های خوشایندی نخواهد داشت و این تقابل به نفع دین باوران و جریان انقلاب تمام نمی‌شود. شاهد مثال پیدایش آنی چندین سروده هم وزن به مخالفت صریح در فضای مجازی است. امید است فرهیختگان عرصه فرهنگ و دین، اساتید و بزرگان تعلیم و تربیت و عقلای جریان سیاسی؛ مانع از میدانداری جهل مجسم در حوزه فرهنگ بشوند.