این شماره سوره ناس
مقدمه: به مناسبت ماه نزول قرآن، آیه یا آیاتی از قرآن از تفسیر شعاعی از قرآن انتخاب شده که در سی شماره تقدیم حضور می شود. امید است؛ مفید واقع شود.
آشنایی با سوره
سوره ناس، صد و چهاردهمین (آخرین) سوره در ترتیب مصحف شریف و بیست و یکمین سوره‌ای است که بر پیامبر(ص) نازل شده است . این سوره مکی بوده و در جزء سی‌ام قرآن جای دارد است. این سوره را سوره « ناس» نامیده‌اند. ناس به معنای «مردم» است و از آیه اول گرفته شده است. سوره ناس را «مُعَوِّذه» نیز می‌گویند.
این نام به سبب آن است که انسان با خواندن این سوره خود را از وسوسه‌های شیطان محافظت (تعویذ) می‌کند و در پناه خدا قرار می‌دهد. همچنین به جهت اینکه انسان در مواقع احساس خطر، این سوره را می‌خواند تا پناه و نجات یابد، این سوره را «مُشَقْشَقه» نام نهاده‌‌اند. دو سوره ناس و فلق را مشقشقتین و معوذتین گویند . سوره ناس ۶ آیه، ۲۰ کلمه و ۷۸ حرف دارد. این سوره به لحاظ حجمی جزو سوره‌های مُفصَّلات (دارای آیات کوتاه) و سوره‌های چهار قل است. بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ به نام خداوند رحمتگر مهربان
1 – قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ بگو به پروردگار مردم پناه مىبرم در پایانی ترین سوره قرآن خطاب به پیامبر و مومنین پناهندگی بخدا و حقیقت را تجویز و بیان می دارد: این سوره بعد از سوره فلق که توجه به خطرات بین فردی داشت، این سوره به خطرات درونی انسان اشاره دارد، به همین مناسبت به جای یک بار سه بار از کلمه «رب» استعانت می شود: پیامبر! بگو به پروردگار مردم پناه می برم؛
2 – مَلِكِ النَّاسِ فرمانرواى مردم به مالك و حاكم مردم پناهنده می شوم؛
3 – إِلَهِ النَّاسِ خداى مردم به خدا و یکتا معبود آدمیان پناهنده می شوم.
4 – مِنْ شَرِّ الْوَسْوَاسِ الْخَنَّاسِ از شر وسوسهگر پنهانكار در این سوره موضوع پناهندگی «صیانت نفس» از خطر درون است. پیامبر! بگو؛ از زیان وسوسه گر کمین گرفته و پنهان به پروردگار پناه می برم. البته آموزه بزرگ پیامبر (ص) به عنوان اسوه و الگوی مومنین در استعاذه و پناهندگی به خدا، حائز اهمیت بسیار است. اصولا، به كسى بايد پناه برد كه به اسرار و وسوسه‌هاى درونى آگاه است:يَعْلَمُ خائِنَةَ الْأَعْيُنِ وَ ما تُخْفِي الصُّدُورُ، او از خيانت چشم‌ها و آنچه سينه‌ها پنهان مى‌كند آگاه است (غافر 19).
5 – الَّذِي يُوَسْوِسُ فِي صُدُورِ النَّاسِ كسى كه در دل هاى مردم وسوسه مى‌كند از شرارت آفرینی پنهانی موجودیتی که در قاب نفس اماره و یا شیطان با وسوسه و تحریک در درون سینه ها اندیشه بد، گفتار بد و کردار بد را سرلوحه کار انسان قرار داده و ترویج می نماید.
6 – مِنَ الْجِنَّةِ وَالنَّاسِ اعم از جن و انسان خناس وسوسه گر پنهان چه شیطان و از جنس جن باشد و یا از نوع انسان. از همه پلیدی ها به خدا پناه می برم. انسان در موقعیت از کلام همان نفس و درون نوع انسان است. و این رویه معادل رهنمود سوره آل عمران است که فرمود: وَٱلَّذِينَ إِذَا فَعَلُواْ فَحِشَةً أَو ظَلَمُواْ أَنفُسَهُم ذَكَرُواْ ٱللَّهَ فستَغفَرُواْ لِذُنُوبِهِم وَمَن يَغفِرُ ٱلذُّنُوبَ إِلَّا ٱللَّهُ وَلَم يُصِرُّواْ عَلَى مَا فَعَلُواْ وَهُم يَعلَمُونَ، أُوْلَـئِكَ جَزَاؤُهُم مَّغفِرَة مِّن رَّبِّهِم وَجَنَّـت تَجرِي مِن تَحتِهَا ٱلأَنهَرُ خَلِدِينَ فِيهَا وَنِعمَ أَجرُ ٱلعَمِلِينَ، و آنان كه هر وقت كار زشتى انجام مى‌دهند يا بر نفس خويش ظلم مى‌كنند، به ياد خدا مى‌افتند و براى گناهان خود طلب عفو مى‌نمايند، و چه كسى جز پروردگار گناهان را مى‌بخشد و بر آنچه انجام مى‌داده‌اند از روى آگاهى اصرار نورزند پاداش كار ايشان بخشش پروردگار و بهشتى است كه از زير درختان آن نهرها جارى است و براى هميشه در آن مى‌مانند و چه نيكوست پاداش آنان كه اهل عمل هستند (آل عمران 135 و 136). والله العالم
سید حسن الحسینی